nauwkeurigheid van een horizontaal gestuurde boring : de afwijking van een boorlijn

Horizontaal gestuurd boren (horizontal directional drilling, HDD) is de snelst groeiende techniek voor het sleufloos aanleggen van kabels en leidingen. Met deze techniek is het mogelijk kabels en leidingen onder wegen, dijken, waterwegen, spoorlijnen en andere constructies aan te leggen. De laatste tijd wordt horizontaal gestuurd boren ook vaak toegepast in dichtbevolkte gebieden, wanneer de ruimte voor het graven van sleuven niet beschikbaar is of wanneer verkeershinder onwenselijk is en wegen niet mogen worden opengebroken of niet mogen worden afgezet. In het kader van de vervangingsopgave van de verouderende ondergrondse infrastructuur en de energietransitie zal in de toekomst nog vaker gebruik worden gemaakt van horizontaal gestuurd boren in stedelijk gebied. Vanwege de beperkt beschikbare ondergrondse ruimte zullen de eisen die in de toekomst aan het sleufloos installeren van kabels en leidingen worden gesteld, steeds hoger worden. Om schade te vermijden zal er meer en meer precies moeten worden gewerkt, zonder dat er schade aan de te installeren infrastructuur en de omringende ondergrondse en bovengrondse infrastructuur wordt toegebracht. Om de nauwkeurigheid van een HDD in beeld te kunnen brengen en daarmee de kans op schade aan andere infrastructuur te kunnen beoordelen, is het nodig om zowel de meetnauwkeurigheid van de locatie van de boorkop en de te installeren leiding te weten, maar ook de grootte van de afwijkingen door boorproces als gevolg van de samenstelling van de ondergrond te beschouwen. In Nederland is in het gebied met sedimentaire grondsoorten een afwijkingsanalyse gedaan aan de hand van de gegevens van de uitgevoerde HDD-projecten. De analyseresultaten laten zien dat de totale afwijking voor het merendeel van de horizontaal gestuurde boringen in de sedimentaire gronden in Nederland kleiner is dan 1,5 m. Twee horizontaal gestuurde boringen in de database laten een grotere afwijking zien van meer dan 3 m. De oorzaken voor de gemeten afwijkingen zijn geanalyseerd en de belangrijkste mechanismen zijn modelmatig uitgewerkt om een voorspelling van de te verwachten afwijking mogelijk te maken.