Analyse afname dikte ankerstangen Roggebotsluis

Het Kennisprogramma Natte Kunstwerken (KpNK) ontwikkelt kennis waarmee beheerders kunnen inschatten op welk moment een nat kunstwerk (of een onderdeel daarvan) het einde van de technische en/of functionele levensduur bereikt. Ook grondkeringen zoals stalen damwandconstructies vallen onder de KpNK-scope. De damwandconstructies die geplaatst zijn in de jaren 50, 60 en 70 van de vorige eeuw zijn door de jaren heen aangetast door corrosie. Deze corrosie heeft de effectieve wanddikte van de stalen damwandplanken en diameter van ankerstangen doen afnemen. Hoeveel deze afname bedraagt is een onzekerheid, die een, met de leeftijd toenemende, negatieve impact heeft op de geschatte restlevensduur van de damwandconstructie. Een extra complicerende factor is, dat voor de ankerstangen gevalideerde modellen voor het bepalen van het effect van corrosie op de reststerkte van de ankerstang ontbreken. In het kader van de vervanging van de Roggebotsluis is bij de sloop ingezet op het verzamelen van gegevens van een sloopsluis voor het valideren van eerder ontwikkelde kennis -en nieuwe kennis bij een TKI-onderzoek om dit toe te passen bij diagnose en prognose van sluizen maar ook bij beoordeling van circulaire toepassingen van damwanden. Daartoe zijn onder andere damwanden en ankerstangen veiliggesteld om de in-situ opgetreden wanddikteafname van damwanden en diameterafname van ankers te onderzoeken. In de norm voor corrosie NEN 6766 is de rekenwaarde van de diameterafname van ankerstangen arbitrair, vanwege het volledig ontbreken van metingen, 2,5 maal hoger gesteld dan die voor de wanddikteafname van damwanden. Dit KpNK-onderzoek wordt gezien als een eerste en belangrijke stap om een nauwkeurigere bepaling van de rekenwaarde van de diameterafname door corrosie bij ankerstangen getalsmatig te onderbouwen.